Colon - Matanzas

01-02-2020

Helaas is niet aan ons gevraagd wat wij wilden hebben voor het ontbijt en wij zijn ook vergeten om aan te geven wat wij wilden hebben. Daar kwam de koffie, het gebakken ei, de broodjes, boter, sap en een berg fruit. Toch maar even gevraagd of ik misschien thee kon krijgen, geen probleem.

Direct na het ontbijt zijn we op weg gegaan naar het vliegveld van Varadero m de auto in te leveren.

Het is maar 90 km en we hebben er bijna 2 uur over gedaan, de weg er naartoe was niet al te best. Even voor 10 uur waren we ter plekke. Auto ingeleverd en een taxi genomen naar ons laatste slaap adres in Matanzas. Het tarief was aan de hoge kant maar dat kwam omdat waar ij moesten worden afgezet voorbij het het centrum van Matanzas lag. Geen idee hoe de man hieraan kwam want ons adres lag vóór het centrum. Het bleek, toen wij eenmaal in de taxi zaten, dat hij helemaal geen idee had waar wij naar toe moesten. Bij de 1^e afslag ging hij rechts waar hij link had moeten gaan.

Toch maar even maps-me erbij genomen en hem verteld hoe hij moest rijden. Eerst nog even zijn zoon gebeld, al rijdende, want hijzelf sprak geen Engels. Aan zoonlief uitgelegd dat ik de weg wel wist en aan zijn vader de aanwijzingen zou doorgeven. Toch nog eigenwijs een keer geprobeerd een afslag naar links willen nemen maar dat kon ik nog net voorkomen.

We waren erg vroeg op ons logeeradres maar konden wel even de kamer alvast zien en de bagage achterlaten. Alies zei direct bij het betreden van de kamer, het is hier wel vies. Wij zijn gaan wandelen en hebben overlegt of we daar wel wilden blijven voor 1 nacht of dat we ergens anders naar toe zouden gaan. We hebben besloten daar toch maar te blijven.

We zijn een stukje naar het centrum langs de kust gelopen, 2 km ongeveer, toen we erachter kwamen de verkeerde kant op te lopen. Omgedraaid en de andere kant opgelopen. Het was een zonnige dag maar niet warm genoeg om aan het strand te gaan liggen.

Na 5 km kwamen we aan in het centrum. Langs het water lag een soort van boulevard waar allemaal verschillende beelden van staal stonden, erg leuk om te zien. We hebben daar wat rondgelopen en een hapje gegeten. Het was de 1^e keer dat we zoveel winkels bij elkaar gezien hebben.

Op de terugweg zagen we de donkere wolken al aankomen. We besloten ergens even koffie te gaan drinken. Daar waren we nog niet binnen of het begon te hozen. Toen de regen ophield zijn we op het gemakje naar “onze” casa gelopen.

De kamer was helemaal schoon gemaakt en zag er prima uit. De zoon des huizes was er ook en hij sprak redelijk Engels. We hebben een poosje met hem zitten praten. Hij vertelde dat hij 2 jaar in Spanje had gewoond en daar zijn bedrijf had opgezet en nu terug was gekomen om op Cuba het op te starten en zich daar weer met zijn vrouw te vestigen.

Hij heeft voor ons een taxi gebeld die ons de volgende dag naar de luchthaven zou brengen.

Zijn ouders zijn al redelijk op leeftijd, 74 en 76 jaar en spreken geen woord Engels.

02-02-2020

Vanochtend kregen we ontbijt van zijn vader, yoghurt met vruchten, thee en koffie, broodjes erbij en eten maar.

De shampoo en het zeep die wij nog overhadden hebben we daar achtergelaten en verteld dat het voor de mensen is, die weinig geld hebben, of zij dit aan zulke mensen wilden geven.

We hebben nog gevraagd of we koffie konden krijgen, geen probleem. Koffie met de pergulator gezet en heerlijk (met een scheutje heet water erbij). Even gevraagd wat we dienden te betalen maar daar wilde hij niets van weten. We hebben uiteindelijk toch geld gegeven.

We werden 30 minuten te vroeg afgehaald en waren al om 14.00 uur op de luchthaven. Eerst de CUC’s omwisselen en daarna alvast in het rijtje gaan staan om in te checken. Om 16.20 uur vertrok het vliegtuig naar Cancun alwaar we allemaal weer uit het vliegtuig moesten daar deze hier werd schoongemaakt, voorzien van drank en voedsel en van vers personeel.
Om 11.20 uur landden we op Schiphol en een goed uurtje later zaten we in de auto naar huis.

Het was een heel aparte vakantie waar we geen van beiden spijt hebben. Heel leuke mensen ontmoet die we alles konden vragen over het regime en het leven op Cuba.

Wat ons het meest is opgevallen is, dat er geen discriminatie is. Iedereen gaat goed met elkaar om, zonder naar de kleur van de ander te kijken. Daar kunnen we nog heel wat van leren.

Een 2^e dat ons is opgevallen is, dat wij ons veilig op straat voelden wanneer we ’s avonds over straat liepen. Ook een groot pluspunt voor Cuba.

Het was een geweldige vakantie!!!

Trinidad en Colon

29-01-2020

Vanochtend hadden we om 8.30 uur ontbijt. De koffie is nog steeds niet te hachelen en Alies doet er een beetje heet water bij van de thee, dan schijnt het enigszins te drinken te zijn. Voordat we alle ingrediënten voor het ontbijt op d tafel hadden staan waren we wel 15 minuten verder. En dan hadden we om heel weinig gevraagd en nog minder gekregen. Het zij zo.

Om 9.30 uur zijn we naar het strand gegaan, het was lichtelijk bewolkt en ik vroeg mij af of het niet te koud zou zijn, dat viel wel mee. Op het strand gelijk de zee ingegaan en het water is lekker warm. Prachtig om hier te snorkelen, veel gekleurde vissen gezien en koraal. Alies lekker op het strand. Na de 2^e keer in zee te zijn geweest was het wel weer klaar, je verbrand levend wanneer je er te lang in zit. Terug naar de casa om te douchen.

We hebben nog geen één zeep of shampoo weggegeven, er is ook niet 1 x om gevraagd, tot gisteren. Nu hebben we alles meegenomen in de tas. We zijn als eerste naar het “nieuwe centrum” gelopen maar daar is niets te beleven. Teruggelopen naar het oude deel van Trinidad waar wij ook In een B&B zitten. Daar waren we gisteren 2 vrouwen tegengekomen die om een vroegen.ik heb aan alle oude vrouwtjes en mannetjes een stukje een en een flesje shampoo gegeven. Na 30 minuten was mijn zak leeg. Alies vond het lastig om uit te delen en toen een man erom vroeg kreeg hij prompt van haar zeep en shampoo, was ik het niet mee eens, hij ging er maar voor werken.

De mensen in Trinidad zijn armer dan in de steden welke we tot op heden gezien hebben.

Nog een poos op het terras gezeten waar de hele dag muziek gemaakt wordt, erg gezellig. Gaan eten en dan is de dag alweer bijna om. Nog even de koffers gepakt voor de volgende dag en het ontbijt besteld voor 8 uur.

31-01-2020

We waren op tijd wakker. Alies zou nog haar haar gaan wassen maar gezien het pisstraaltje uit de douchekop, heeft ze er maar vanaf gezien. Het ontbijt was er niet om 8.05 uur en ik ben gaan vragen of ze het misschien vergeten waren maar dat was niet het geval. Dan komt de koffie en 10 minuten later het theewater, wel anderhalf kopje, ben even gaan bijbestellen daar Alies ook water gebruikt.

Om 9 uur zijn we weggereden maar voordat je zo’n stad uit bent. We hebben maps-me, werkt geweldig maar geeft niet de éénrichtingverkeer straten aan, dus af en toe rijden we wat rondjes.

Daar we wel erg vroeg in Colon zouden aankomen hadden we besloten om even naar Sandra Clara te rijden. Het centrum was zo gevonden, alleen een parkeerplaats is niet zo eenvoudig. Nog wat rondgereden en langs een station gekomen en daar konden we redelijk in de buurt de auto kwijt.

Arnoud, we hebben foto’s van treinen, speciaal voor jou gemaakt, stel je er aub niet al te veel van voor. Bij ons zou het allang gesloopt zijn.

Bij nader inzien zijn we toch maar niet het centrum ingegaan maar zijn we op weg gegaan naar Colon. Tot aan de afslag van de A1 ging het helemaal geweldig daarna was het ongeveer 34 km kuilen ontwijken, grote gaten in het wegdek ontwijken, honden, kippen en de rest wat zich op de weg bevond. Dan ben je achteraf blij dat we niet tot 15.00 uur in Santa Clara zijn gebleven.

De huidige B&B was makkelijk te vinden. We hebben. U een zitkamer, slaapkamer en een badkamer. Klinkt geweldig alleen de luiken zijn gesloten voor de ramen en de ramen kunnen niet open. Nog wat rondgewandeld in het centrum maar er is hier werkelijk waar geen ruk te zien of te beleven.

Hebben even naast de B&B gegeten. We kregen de kaart aangereikt van een dame die geen Engels sprak, geen probleem er was iemand die het wel sprak. Wij bestellen lasagne maar dat was er niet, erger, er was van de hele kaart van 2 kantjes alleen spaghetti te krijgen en de keuze voor drinken was net zo uitgebreid: bier of water. Dus wij hebben spaghetti gegeten. Zodra de borden waren weggehaald kwam de rekening. Nog even gevraagd of we ook koffie konden krijgen, geen

Probleem. Gelukkig hadden we nog water in onze glazen om de koffie een beetje aan te lengen.

In deze B&B heeft de eigenaar zijn eigen internet verbinding, we hebben hier dus geen kaartje nodig. Maar voordat het werkte……. De foto’s kon ik er weer niet opkrijgen maar na 21.00 uur zou het moeten lukken. Ben benieuwd.

Morgen naar onze laatste slaapplaats in Cuba, het zit er al bijna weer op.

Vinales, Cienfiegos en Trinidad

Even ter Info, foto’s sturen gaat nog steeds niet

28-01-2020

Vanochtend vroeg ontbijt gehad, 8 uur en om 8.30 uur zijn we vertrokken richting Cienfiegos. Het is een rit van ongeveer 420 km. Onder weg hebben we nog bij een “wegrestaurant” een bakje bituum gescoord. Werkelijk waar wanneer ze de koffie op de vergane asfaltwegen zouden gooien, zouden er direct een stuk betere wegdekken zijn.

We hadden besloten dat we in Havana zouden tanken. Toen we daar aankwamen werd het één groot zoekplaatje naar de correcte weg naar Cienfiegos. We reden langs de benzinepomp waar we de 1^e keer al niets konden krijgen en besloten daar maar niet in de rij te gaan staan en door te rijden naaar de pomp bij de universiteit, helaas konden we die niet meer vinden. Dan maar door naar Cienfiegos.

Er wordt 1 x een bord getoond waarop staat welke richting we uit moesten en daar hadden we het maar mee te doen. Met Maps-me ging het ook al niet lekker en na 5 klaverbladen en een stukje dwars door het verkeer heen, zaten we eindelijk op de A1.

We arriveerden rond 14.30 uur in Cienfiegos en dat viel ons niet echt tegen. Ik had een adres en toen we daar aankwamen bleek het nr niet correct te zijn. Ons overnachtingsadres was 2 blokken verder.

Mooi huis met een keurige kamer een soort van nieuwe kamers met nieuwe airco. Spullen neergezet, beetje opgefrist en we zijn weer naar buiten gegaan. Stukje gewandeld en onderweg gegeten.

Nog even de camera opgehaald en naar het centrum gelopen. Onderweg werden we gevolgd door een Amerikaanse, die dacht dat wij naar het strand gingen en zij wist de weg niet. We hebben nog eenpoosje samen gewandeld tot wij bij “onze” casa aankwamen.

Daar hebben we gevraagd om zij koffie voor ons wilde zetten en svp niet zo sterk.

Op het dakterras koffie gedronken en voor d zoveelste keer geprobeerd om foto’s te uploaden naar mijn blog, het lukt maar niet, de WiFi is hier zwak en niet stabiel.

Morgen gaan we naar Trinidad.

28-01-2020

Na het ontbijt direct vertrokken. Het is een rit van 90 km waarvan iets minder dan de helft langs de kust loopt. Het is een mooie route. Af en toe uitkijken voor honden, kippen en heel diepe kuilen. We arriveerden rond 11.30 uur in Trinidad. Het adres dat ik had kon ik nergens vinden op Maps me maar ik wist ongeveer waar het gasthuis zich bevond. Toen we er ongeveer waren ben ik ergens naar binnen gelopen om te vragen waar het zich precies bevond. De vriendelijke meneer heeft het uitgelegd en wij weer op weg.

We kwamen in een wijk uit met allemaal kasseien, stenen en steentjes in beton gelegd. De straten welke maps.me aangaf konden we niet in, daar stond een hek voor. We hebben als dwazen rondgereden om de staat te vinden maar hebben het uiteindelijk opgegeven. Het enige dat ik wilde was deze buurt met een hele auto verlaten. Toen we eruit kwamen hebben we een jongeman aangesproken met de vraag of hij wist hoe we op het aangegeven adres moesten komen. Hij keek ernaar en zij dat Bernardo zijn vriend was en dat hij ons er wel heen zou brengen, we moesten hem alleen even volgen. Eindelijk bij Bernardo aangekomen, wist hij te vertellen dat er een probleem met zijn huis was en wel met het water. Wij hadden ook al hele stukken van de wijk flink nat gezien met grote plassen. We konden dus niet niet in zijn huis terecht maar wel bij zijn familie, die hadden ook een groot huis met kamers. Hij bij ons inde auto gestapt en wij naar het andere adres gereden.

Daar werden we vriendelijk ontvangen. We vonden de wijk eigenlijk wel beter dan waar we eerst waren. De man ter plekke liet ons de kamer zien voor 2 nachten, die wilden we niet hebben, lag op de gang waar iedereen langs liep. We zijn 1 etage hoger gegaan en kregen een mooie kamer met terras. Ik vroeg waar de auto geparkeerd kon worden en Bernardo vertelde dat hij de auto mee zou nemen om de garage te parkeren en dat hij die dan weer terug zou brengen, donderdag om 9 uur wanneer we zouden vertrekken. Ik was het daar niet mee eens, de autosleutel zou ik nooit afgeven. Mijn verantwoording, mijn verzekering, ik parkeer de auto in de garage en haal ‘m zelf weer op. Probleem, hij zijn baas bellen die ik aan de telefoon kreeg, daar werd ik niets wijzer van. Bernardo vertelde dat zijn baas nu naar het huis kwam. Paar minuten later arriveerde er inderdaad iemand, een donkere huidskleur en niet erg vriendelijk maar ok. Ze hadden of een andere oplossing en die was op een plek vlak in de buurt. De donkere meneer nu mee in de auto. We rijden 150 meter en we stoppen. Hij maak een hek open en zegt dat de auto daar kan staan, achter de Mercedes. De eigenaar is nu in het centrum en wanneer hij terugkomt, rijden ze onze auto weer naar buiten wordt de mercedes eruit gereden, onze auto naar binnen. Dit hield dus in dat ik nog steeds de autosleutel moest afgeven. We zijn in de auto gestapt en teruggereden naar het huis. Voordat we naar de “nieuwe” parkeer plek gingen kijken hebben we overlegd wat te doen, ik voelde mij helemaal niet prettig in deze situatie en Alies had hetzelfde gevoel, we besloten hier weg te gaan, dan maar op zoek naar een nieuwe kamer, lastig maar helaas. Toen we terugkwamen bij het huis waren Bernardo en de donkere meneer nergens meer te bekennen. We deelden mee aan de vriendelijke man dat we ergens anders heen gingen. Hij vertelde dat dit een vrij veilige buurt was en dat de auto gewoon voor de deur kon blijven staan. Ok dan blijven we.

Ik vertelde hem dat wij alles al hadden betaald aan Bernardo en dat die het geld aan hem moest betalen, wij konden er niets aan doen dat hij een probleem met zijn huis had. De vriendelijke man zei, dat dit helemaal niet Bernardo was……… en toen viel het kwartje.

We hebben hem het telefoon nr van de echte Bernardo gegeven en hij heeft voor ons gebeld. De echte Bernardo was trouwens een vriend van hem, hij is schilder en heeft zijn schilderijen bij Bernardo in de winkel hangen. Bernardo kwam ons ophalen samen met zijn zoon. Hij liet de bevestiging zien van onze boeking en u was het ok.

Het huis is in de wijk waar we eigenlijk niet wilden zitten maar het is hier geweldig. De vrouw van Bernardo heeft Engels gedoceerd en dat is eigenlijk wel heel prettig. Morgen gaan we naar een privé strandje met de zoon van B en dan gaan we snorkelen.

Vanavond hebben we heerlijk gegeten en door de wijk gelopen die bruist van het leven. Deze wijk valt onder Unesco werelderfgoed en is helemaal opgeknapt. Op het plein wordt muziek gemaakt en er in hier heel veel toeristen. We zijn ook langs een dansschool gelopen waar de deuren opstonden en daar kregen jongelui les, erg leuk om te zien.

Het was ons het dagje wel, pffffffffffffff.

Vinales

27-01-2020

Vanochtend begonnen met happy birthday te zingen voor Alies, het is per slot van rekening haar verjaardag. Ze had een enveloppe meegekregen van haar kinderen die ze pas mocht openmaken op haar verjaardag. Enveloppe vanochtend geopend en er zat een geldbedrag is. Hadden we achteraf helemaal geen geld probleem zaterdag en zondag.

Het ontbijt was lekker alhoewel de boter en kaas heel anders smaakt dan bij ons. We hadden gisteren gevraagd of we een gekookt ei konden krijgen ipv een gebakken ei, we hebben alles naar wens gekregen. Het fruit bij het ontbijt was ook lekker en vers.

Vanochtend zijn we als eerste naar Gueva del Indio gereden, dit is een grot waar we eerst doorheen konden lopen en later doorheen vaarden met een bootje richting de uitgang.

We hadden gedacht dat het iets langer zou duren en hadden daarom nog tijd zat om naar de andere kant van Vinales te rijden waar je kunt wandelen. Daar aangekomen werden we aangesproken door een soort guard die ons vroeg of we een excursie wilden doen en indien ja, te voet of op het paard.

We hebben gekozen voor de wandeling.

De guard bracht ons naar onze gids die redelijk engels sprak. Als eerste zijn we naar een soort van kwekerij gelopen. Daar werd van alles verbouwd, koffiebonen, mango’s, bananen, kool, uien en wat al niet meer. We hebben een hele uitleg gekregen over het hele groeiproces van de koffiebonen tot en met het branden ervan. Voordat we weggingen hebben we nog een kopje koffie gekregen van eigen bonen.

Daarna verder gewandeld op naar de sigarenplantage. Het is een vrij kleine plantage en de eigenaar maakt zelf de sigaren. 90% dient hij af te staan aan de staat en 10% mag hij houden voor eigengebruik. Daarna heeft hij uitgelegd hoe sigaren gemaakt worden en dit ook voorgedaan. We hebben privé voorstelling gekregen, erg leuk en interessant.

Na deze uitleg zijn we nog een stuk tegen de berg omhoog gelopen om over de hele vallei heen te kunnen kijken. Dit was het einde van de excursie en zijn we terug naar de auto gelopen.

Nog niet halverwege op de terugweg begon het lichtelijk te regenen. Ja hoor, Marjanne is weer op vakantie. Ik had de gids al bij het begin gewaarschuwd dat die kans erin zat toen de zon achter de wolken was gegaan, hij lachte en zei dat het wel droog zou blijven, niet dus.

Nu heb ik al diverse malen met bewoners van Cuba gesproken over het leven hier en of er geen behoefte is aan meer dan Cuba alleen. De meeste mensen zeiden dat Cuba alles is en dat ze niet weg zouden willen. De staat zorgt voor bijna alles en ze zijn tevreden met wat ze hebben. Onze huidige landlady is getrouwd en haar man werkt al 2 jaar in Amerika om geld te verdienen om het huis af te bouwen. Hij heeft een permit voor 5 jaar en probeert deze nu voor zijn vrouw en zoon te krijgen. Zij wil wel weg maar niet naar Amerika. De gids van vandaag heeft 3 kinderen waarvan er 1 in Houston woont, zijn zoon vond Cuba “te klein” en is zijn geluk elders gaan zoeken, vaders is het daar niet mee eens. Zijn zoon laat zien dat hij nu een auto heeft en geld, vaders zegt dan: maar je familie is hier en meer waard dan je auto en geld. Nu zie je je broers en vader en moeder niet meer.

Voor beide partijen valt iets te zeggen. Door de bank genomen zijn de mensen hier tevreden met wat ze hebben en wat ze krijgen het is, volgens hun, hier toch een soort van verzorggings staat.

We hadden besloten om hierna direct te gaan eten. Eerst de auto bij onze B&B gebracht en wandelend naar het restaurant gegaan. We zaten nog niet te eten en het ging regenen en stortregenen. Dit hield best lang aan. Toen het uiteindelijk droog werd zijn we snel naar de B&B teruggelopen maar helaas, toch redelijk verzopen aangekomen.

Morgen vertrekken we bijtijds naar Cienfiego.

De oudjes op vakantie

Deze was ik vergeten te posten

24-01-2020

De ouwetjes zijn weer een dagje uit geweest en dat zullen we niet snel vergeten.

Eerst even douchen en de haren föhnen. Er hangt hier een föhn in de badkamer.

Föhn aangezet en dan wordt alleen het spiraal gloeiend rood, fohn uitgezet, opnieuw proberen en toen sloegen de vlammen eruit, dan maar niet föhnen. Ik heb een föhn te leen gekregen van Coby maar die krijgen we ook niet aan de praat. Moet ik er even bij vermelden dat de stopcontacten hier ook niet veel soeps zijn daar soms de telefoon of de iPad ook niet worden opgeladen. Föhn aan onze host gegeven en wachten op de uitslag ?.

Gisteren zijn we een dame tegen gekomen vlakbij het Gran Teatro de la Havana, zij bleek een lokale gids te zijn. Na even onderhandeld te hebben waren we het eens over de prijs en hebben we afgesproken vandaag om 10.00 uur bij het restaurant naast het theater. Wij waren er al vroeg en hebben nog even iets te drinken genomen. Om 10.15 uur was de gids er nog steeds niet en wilden wij net weggaan toen zij eraan kwam helemaal bezweet en lichtelijk nerveus. De bus was te laat en zij nu dus ook. Haar even op adem laten komen en we zijn onderweg gegaan. Opnieuw naar Havana Vieja. Eerst zijn we geld wezen wisselen, er stond een kleine rij en daar hebben we dan maar gebruik van gemaakt. Door naar het hotel waar Hemmingway ooit gelogeerd had, overal waar hij is geweest, logeren of drinken is aangemerkt als bijzonder en interessant. De gids wist ons te vertellen dat daardoor de prijs per nacht voor een hotelkamer zo hoog was geworden dat de gasten wegbleven.

Op de bovenste etage was een terras vanwaar je bijna over de hele stad kon kijken.

Daarna verder over het oudste plein van Havana. Het plein ziet er mooi uit en ook de gebouwen rond het plein worden. Omwentel gerestaureerd, genoeg om te zien dus. Er liggen daar ok een soort van stenen ? ballen op de grond, niet veel maar toch in een straal van 3 meter 1 bal en Alies gaat neer, helemaal plat. Ze liep schuin achter mij en opeens stuift ze mij horizontaal voorbij. Niks aan de hand alleen kan ze nu niet meer lachen of makkelijk opstaan vanwege een soort van gekneusde rib, gaat lekker.

We zouden naar het fort aan de overkant gaan met de ferry maar dat duurde nogal lang. Voordat ie terug was van een eerdere overtocht . We zijn doorgelopen naar het treinstation, leuk nog even foto’s maken voor Arnoud, helaas het station werd nu gerenoveerd en er komt dan geen enkele trein meer aan, deze gaan naar een andere stad 15 minuten rijden, jammer maar helaas ik heb het geprobeerd.

Onze gids vroeg of wij het leuk zouden vinden om vanavond naar de Buena Vista Culture Club te gaan, daar hadden we wel oren naar. Eerst nog even langs een overdekte markt gelopen en dat vond ik een goed idee om even een foto te maken. Moest wel eerst een paar trapjes op maar dat mocht de pret niet drukken. Eigenlijk was iets te laag om een foto te maken en bedacht dat ik wel op het hekje kon gaan zitten dan kwam ik hoger. Ik stap achteruit op de onderste lat en wil net gaan zitten en nog geen 2 seconden later lig ik naast het hekje, schade: rechter knie kapot en geschaafde er hing gelijk een dikke bal aan, rechtervoet dik, rechterschouder geschaafd en linkerhand de vingers geschaafd. Ik lig nog niet of gelijk zijn er 3 mannen die aan mij aan het rukken om mij weer op de been te helpen, dat heb ik gelukkig even kunnen tegenhouden totdat ik weer op adem was.

Door naar het theater restaurant om de tickets te kopen. 3 trappen op wat niet echt lekker loopt met een stijve knie maar we hebben het gered.

Hierna hebben we afscheid genomen van de gids en zijn we naar het Gran Teatro gegaan. De gids had gezegd dat het gratis zou zijn maar wij dienden natuurlijk te betalen. Mooi theater, wordt nu gebruikt voor ballet uitvoeringen maar Simply Red heeft er ook opgetreden.

Alies wilde graag nog een keer met zo’n prachtige old timer door Havana rijden en na stevige onderhandelingen hadden we goede overeenkomst, jammer alleen dat hij niet naar het fort is gereden zoals hij zei te doen. Halverwege zijn we nog even gestopt om foto’s te maken van de auto met ons erbij, maar voor de oudjes uit die auto waren………..

Na een uurtje waren we weer terug op het plein en zijn we naar onze kamer gelopen of gestrompeld komt beter overeen.

Wij vinden de koffie hier niet echt lekker en hadden dan ook besloten te vragen of onze host misschien koffie voor ons wilde maken daar deze beter te drinken is dan in het café.

Dat was geen probleem en de koffie was lekker. Nu even uitrusten en straks weer een stukje wandelen naar het theater.

Wat kan een mens toch veel meemaken op een dag en de dag is nog geen eens voorbij.

Het lopen gaat niet helemaal goed met mijn knie en we besloten een fietstaxi te nemen voor

CUC 10.00. Het is geen lange rit er waren alleen straten afgesloten en de vriendelijk jonge man had toch een eindje meer te rijden. Het theater was nog niet open en we moesten even wachten. Om 20.00 uur mochten we naar binnen en kregen direct een mojito geserveerd met veel ijs. Toen werd er gevraagd wat we wilden eten: kip, varkensvlees of rundvlees, voor mij was er vis.

Het optreden begon rond 21.30 uur en het was geweldig, heerlijk muziek. Daarna hebben we een taxi naar huis genomen.

25-01-2020

Havana en Soroa

25-01-2020

Vanochtend vroeg werd ik wakker en voelde mij een beetje misselijk, gaat wel over. De regen kwam met bakken naar beneden en heeft erg lang aangehouden.

De misselijkheid ging niet over en ook de buikloop had zich ook ingezet, een grote ramp. Alies is alleen wezen ontbijten. Bij het laatste toiletbezoek was er geen water meer in de pot, jammer maar helaas.

Om 9 uur werden we opgehaald om naar het vliegveld te gaan en de auto op te halen. De rit duurde voor mij erg lang. Ik had erg veel last van de uitlaatgassen, Havana is een erg vervuilde stad wat betreft de uitlaatgassen, ze hebben hier nog nooit van een roetfilter gehoord en alleen de huurauto’s hebben een schone uitstoot. De oldtimers die hier rijden zijn allemaal van voor 1955 en worden wel

goed onderhouden wat de buitenkant betreft.

Toen we op de luchthaven aankwamen had ik inmiddels al een plastic zakje in mijn handen, die had ik na het uitstappen dan ook direct nodig, mens wat was ik misselijk. Dit was gelukkig de laatste keer.

Op naar de auto verhuur, een Fransman vertelde dat je iemand buiten moest aanschieten die dan alvast de papieren in orde kon maken. Alies draait zich om, ziet een man met een blauw overhemd en geeft hem onze voucher, gelijk klaar. We stonden op de lijst en er moesten alleen nog formulieren ingevuld te worden. Of alleen ik of ook Alies ging rijden: allebei. Paspoorten er weer bij, rijbewijs etc. Volgens ons staat nu nr van het rijbewijs van Alies bij mijn paspoort en andersom, jammer maar helaas. Eerst nog even € 345.00 betaald voor borg en verzekering en toen was ons geld zo goed als op. Bij het afgeven van de sleutel werd er verteld dat er 6 ltr in de tank zat en dat we de auto ook met 6 ltr dienden in te leveren. Op naar de pomp. Daar sta je gemakkelijk een uurtje in de rij. Eindelijk bij de pomp aangekomen om te tanken, lijkt dat je vooraf dient te betalen. Ik denk dat er wel 10 man voor mij waren. Daar was opeens een vriendelijke man die aan alle wachtende mannen gevraagd heeft of ik voor mocht daar ik andere benzine nodig heb dan zij, geen probleem. Ben ik aan de beurt, is de benzine op. Door naar de volgende pomp, 10 km verder. Daar konden we direct tanken en later betalen.

Op naar ons volgende slaapadres. Alies rijdt en ik navigeer. Niet alle afslagen worden met naam genoemd op de snelweg, we zijn dus niet helemaal in 1 keer goed gereden maar uiteindelijk wel gevonden. We reden het huis voorbij en ik herkende de naam, stoppen omdraaien en de landlady stond al te wachten. Na de auto geparkeerd te hebben moesten we direct betalen maar wij hadden geen geld meer. Zij vertelde dat de bank in de buurt open was. Eerst terug naar de kamer om de bevestiging in te kijken. Gelukkig heb ik thuis niet alleen de adressen geprint maar ook alle facturen, en wat blijkt: alles was betaald. We hoefden dus niet plotsklaps naar de bank, hadden we dat maar wel gedaan…… Het enige dat ik wilde was liggen en slapen. Na 2 uurtjes werd ik wakker en zei dat we eigenlijk wel naar de bank moesten gaan daar het morgen zondag was, helaas bank reeds dicht.

Dit houd in 2 dagen geen eten en geen koffie, Jan Kaas op Safari. Gelukkig hebben we genoeg noodrantsoen bij ons en aan de andere kant, niet slecht voor de lijn.

Om 18.00 uur ben ik gaan slapen Alies kwam een uurtje later. We hebben zijn we geslapen tor 5.30 en toenhadden we het wel gehad met slapen. Daarna nog wat liggen soezen maar het was echt wel klaar.

26-01-2020

Als eerste de taalgidsje erbij gehaald om te kijken wat ontbijt in het Spaans is. Volgens mij zijn alle B&B incl. ontbijt. Ik naar buiten om te kijken wat het weer was en daar stond onze landlady al te wachten. iPad erbij gehaald met de door mij opgeschreven woordjes en zij zei dat dit niet het geval is. We hebben alleen nog peso’s en ik vroeg of we koffie konden krijgen en met peso’s betalen. Ja dat kon het kostte 2 CUC, maar die hebben we niet. Geen idee wat ze gaat berekenen maar Alies had haar koffie, beetje erg sterk maar wel koffie. Alies was dikke maatjes met onze landlady, zij kwam met 1 foto aan van haar kleinkind, helemaal trots en Alies liet de foto’s zien van alle 7 kleinkinderen.

Nog even nagekeken of we alles hadden ingepakt, ook mijn persoonlijke portemonnee die had ik niet meer nodig, geld was toch op maar de pasjes zaten er nog in. Ik open de portemonnee en tot onze stomme verbazing daar nog € 50.00 in, feestje ?.

Rond 9.30 uur zijn we vertrokken de bergen in om langs de kust naar Vinales te rijden. Even nadat we Soroa uitgereden waren, kwamen we een hotel tegen daar konden we de € 50.00 wisselen, hoera we konden weer eten kopen.

Prachtige rit door de bergen en redelijk wat foto’s gemaakt. Het schiet niet echt op met de wegen. Het is een afstand van ongeveer 95 km en we hebben er 4.5 uur over gedaan maar we hebben alle tijd. In Vinales konden we onze B&B niet vinden, 2 x de weg op en neer en maar zoeken. We zochten huis nr 175^E en het laatste nr was 173. Er zat iemand buiten op nr 167 en die heeft ons verteld waar we heen moesten, pal om de hoek.

Heel aardige jonge meid die ons verwelkomde, haar moeder kwam direct met een citroendrankje aan. We hebben een aparte kamer met eigen ingang. Ziet allemaal netjes uit. Daarna even naar het centrum gelopen om te kijken waar we vanavond gaan eten. Alles is hier de helft goedkoper dan in Havana.

Havana

22 januari

Om 3 uur opgestaan en aangekleed. Tijdens het klaarmaken van het ontbijt even mij. Telefoon gecheckt, bericht van Tui ontvangen dat er vertraging was net de vlucht, het vertrek ou nu om 9.10 uur zijn ipv 7.55 uur. Dit even aan Alies medegedeeld en voorgesteld om dan maar even bij haar koffie te drinken.

Na de koffie op naar Schiphol, het avontuur tegemoet. Om 5.15 arriveerden we op SH, even afscheid van Douwe fenomeen en naar binnen.

Op Schiphol dien je inmiddels alles zelf te doen, het valt mij nog mee dat er piloten en stewardessen aan boord zijn.

Eerst inchecken bij de automaat, dan vragen ze om een code??? Welke code, blijkt het reserveringssysteem nr te zijn, ok ingetikt. Paspoort onder het scherm plaatsen en doorgaan, vluchtnummer invullen en nog iets en dan komt de boardingpas eruit. Gelukt, door naar de bagage incheckbalie. Moet je ook zelf doen. Eerst paste mijn tas er niet in, toen weer wel, aangeven waar je heen gaat en dan zou er een label uit moeten komen voor de tas, even vastmaken aan de tas en klaar is Kees. Dan Alies haar koffer, helaas niet gelukt, bleek het label te lang te zijn en dat was niet ok, op naar de bagagebalie en daar stonden we dan wel in de rij. Koffer afgegeven en alles ok. Nu blijkt dat op de label er een extra plakker zit om bij je te houden, deze zit dus ook op mijn tas.

Dan door naar de douane, kijken naar de tekst en ja hoor Marjanne, niet gelukt, het systeem zegt: er is een medewerker naar u onderweg, niemand gezien en maar wachten. Uiteindelijk schijnt iemand in een hokje het voor elkaar te hebben gekregen dat ik er door mocht. Alies geen probleem, kon er zo door.

Er is werkelijk geen ruk te beleven op Schiphol, hebben koffie gedronken en nog iets gegeten, daarna op naar de gate. Nog even mijn telefoon opgeladen, ook handig. Wij zaten naast een jongeman die alleen 8 dagen naar Cuba ging. Had 1 excursie geboekt en verder luieren opzet resort. Dan had hij van niemand last. Wij hadden na 10 minuten inmiddels blaren op de oren en zijn maar ergens anders gaan zitten. Nog 1 x naar het toilet en toen kwam ik er achter dat ik mijn spijkerjack ergens had laten liggen. Natuurlijk nooit meer gezien. Nog navraag gedaan bij Starbucks en bij de incheckbalie maar helaas pindakaas. Koop wel een nieuwe op Cuba ?.

Om 10.04 gingen we taxiën en daarna de lucht in. De vertraging had een technische achtergrond en de captain vertelde dat er daarom een vliegtuig uit België was gekomen om de vlucht uit te voeren. We hebben alleen maar Belgische bemanning aan board zeer moeilijk te verstaan door de luidsprekers, als ze de weg maar weten naar Varadero.

We hebben samen 3 stoelen en hoeven. U geen rekening te houden met iemand anders. Het toestel zit zowiezo niet vol.

Bij de boeking heb ik een vegetarische maaltijd besteld en waarlijk, die was best lekker.

Inmiddels hebben we al een uur last van turbulentie, zijn wij geen beiden erg dol op en we moeten nog 6 uur, lekkere helden zijn wij.

Rond 16.00 uur zijn we vlekkeloos geland op Varadero AirPort. Het gaat hier een stuk sneller dan op Schiphol. Een ieder diende door eengangetje te lopen alwaar iemand zat die het paspoort controleerde en de visum stempelde. Daarna door een scanner en op naar de kofferband. De tassen en koffers stonden er al naast. Op naar het wisselloket om CUC’s te scoren, er stonden 2 mensen voor het loket en er ging er net weer 1 open, binnen no time was het geld gewisseld.

Alies had met iemand in de rij voor de douane gesproken die ook naar Havana moesten. Zij hadden een transfer naar Havana geboekt. Toen wij geld gewisseld hadden zijn we alle bussen langsgelopen moet kijken welke naar Havana zou gaan, het was de laatste in de rij. Aan de chauffeur gevraagd of er nog plaats was voor 2 personen, plek zat, in de bus zouden maar 8 personen meegaan en wij konden er bij. Toen wij en nog 4 personen in de bus zaten, ging de chauffeur rijden. Hij zei dat zo goed was. Misschien staan de andere 4 personen u nog op de bus te wachten op de luchthaven.

De chauffeur heeft bij aankomst in Havana onze host gebeld en ons inde buurt van de B&B afgezet.

En dit alles voor CUC 50.== dat was alvast een meevaller.

Van de B&B. Let je je niet al te veel voorstellen, het ie een kamer met badkamer, erg gehorig en keiharde bedden. Even op bed gelegen en nu hebben we net besteld in een restaurant net om de hoek van de B&B.

Het wordt toch wel een beetje. Vroeg naar bed vanavond, we zijn sper slot van rekening nu alweer 28 uur op.

Het werd toch nog een hele wandeling, we konden het huis niet vinden en hebben denk ik wel 3 rondjes gelopen zonder echt te herkennen waar we waren, uiteindelijk toch gevonden in het donker.

Eindelijk naar bed.

De hele nacht is er ergens in de straat muziek aan voor de rest hoor je na 00.00 uur niets.

Morgen Havana verkennen.

De temperatuur was toen we aankwamen in Cuba, rond de 20gr.C. s’Avonds was het best fris.

23 januari 2020

De bedden zijn hard maar slapen een soort van goed, we waren goed uitgerust om na het ontbijt Havana old town in te gaan. We zijn eerst naar de kust gelopen en daarna lopen langs de boulevard, de Malecon, van 7 km welke door de Amerikanen in 1902 is aangelegd. Het waait behoorlijk en er zijn hoge golven, mooi om te zien. De kleur van het water is schitterend van lichtblauw tot heel diep donkerblauw. Aan het einde van boulevard is het oude centrum met winkeltjes, barretjes, restaurants en alles wat daar tussen zit erg gezellige wijk.

De oude taxi’s staan er prachtig bij maar stinken dat ze doen wanneer ze rijden.

We hebben diverse malen iets gedronken en als lunch een broodje genomen, smaakte goed.

Na nog wat rondgelopen te hebben stonden we te wachten voor het Gran Teatro de la Havana.

We raakten aan de praat met een Cubaanse vrouw en zij wist ons het een en ander te vertellen over de omgeving, het bleek dat zij gids was. We hebben voor morgen een afspraak gemaakt om een excursie te doen in Havana van 2 uur. We zien haar om 10 uur bij het Teatro.

Inmiddels hebben we ook een kaart gekocht om te kunnen internetten.

Aan het einde van de middag zijn we naar de kamer gegaan om nog even uit te rusten alvorens te gaan eten.

De aanloop naar Cuba

18-01-2020

Cuba, we komen eraan!!!

Het is bijna zover, we gaan op weg naar Cuba, Alies en ik, even de zon opzoeken in deze tijd van het jaar is wel lekker. Nog 4 nachtjes slapen, alhoewel de laatste nacht erg kost zal zijn. Om 4 uur vertrekken we naar Schiphol, Douwe brengt ons op dit vreselijke tijdstip naar Schiphol.

Inmiddels hebben we veel informatie gekregen en veel gelezen. Op Cuba hebben we een auto gehuurd voor 7 dagen. Daar ik bij de boeking alleen de auto kon ophalen op Havana Airport heb ik even contact opgenomen met Tui Cars. De vriendelijke man aan de lijn wist mij te vertellen dat wanneer het afhaalpunt gewijzigd zou gaan worden, we, waarschijnlijk, geen auto meer ouden hebben, dan was ie weg. We hebben het maar zo gelaten en halen de auto op, op het vliegveld.

Hij wist ook nog te vertellen dat op dit moment de benzine erg schaars was en dat hij aanraadde om bij elke benzinepomp te gaan tanken, al was het maar 2 ltr. Toch even een beetje buikpijn hierover gehad. Wat te doen wanneer we in de middle of nowhere stil komen te staan…….

2 weken geleden een mailtje gekregen van Antonio, hij is onze eerste host in Havana. Bij hem navraag gedaan hoe het ervoor stond in Cuba mbt de benzine. Hij wist van niets en heeft nog extra navraag gedaan maar volgens hem was er geen probleem, daar gaan we voor.

In Cuba heb je eigenlijk maar twee smaakjes. De Especial is de brandstof die je moet tanken. Dit is de ‘gewone’ benzine. De andere variant, Regular, is eigenlijk hetzelfde als de Especial, maar dan verdunt. Niet zo goed voor de auto dus.

En daar kwam de afzegging van onze boeking in Cienfiego, ging niet door en we kregen ons geld terug. Er werd niet medegedeeld waarom het niet door kon gaan. We konden op zoek naar een nieuw adresje. Dit is op zich geen probleem er zijn genoeg kamers te huur in heel Cuba. Het was dus niet lastig om een nieuwe kamer te vinden. Wat wel lastig was om een kamer te vinden in Sagua La Grande. Hier was alles al begin oktober volgeboekt.

We wilden daar overnachten daar dit iets over de helft van de terugtocht naar het vliegveld tussen Trinidad en Varadero in en een mooie stad zou zijn.

Nu gaan we overnachten in Colon, dit is iets dichter bij het Varadero maar niet zo’n mooie stad om te bezichtigen.

Afgelopen week heeft Arnoud alle gegevens op MAPS ME gezet, een app op de telefoon die zonder GPS werkt. Hij heeft alle plaatsen ingevoerd waar we overnachten alleen bij de laatste overnachting had hij toch een vraag waarom we een kamer in Italië geboekt hadden: Milazzo. Mooie plaats ligt ook aan de kust maar we moeten naar Matanzas. Vraag met niet hoe dit kon gebeuren, geen idee. We konden gelukkig zonder kosten annuleren. Nu hebben we een B&B in Matanzas vlakbij de zee. Kunnen we laatste middag nog even van het strand genieten.

We hopen dat we af en toe iets van ons te laten horen, een bericht versturen wordt een lastige bezigheid daar de internet verbinding in Cuba niet al te best is. We dienen een ETECSA internet kaart te kopen en dan een wifi-hotspot te zoeken, Die herken je aan de pleinen waar het vrij druk is en praktisch iedereen daar met een telefoon in de hand staat. We gaan het gewoon proberen.

Tot Cuba,

Alies en Marjanne