27-01-2020

Vanochtend begonnen met happy birthday te zingen voor Alies, het is per slot van rekening haar verjaardag. Ze had een enveloppe meegekregen van haar kinderen die ze pas mocht openmaken op haar verjaardag. Enveloppe vanochtend geopend en er zat een geldbedrag is. Hadden we achteraf helemaal geen geld probleem zaterdag en zondag.

Het ontbijt was lekker alhoewel de boter en kaas heel anders smaakt dan bij ons. We hadden gisteren gevraagd of we een gekookt ei konden krijgen ipv een gebakken ei, we hebben alles naar wens gekregen. Het fruit bij het ontbijt was ook lekker en vers.

Vanochtend zijn we als eerste naar Gueva del Indio gereden, dit is een grot waar we eerst doorheen konden lopen en later doorheen vaarden met een bootje richting de uitgang.

We hadden gedacht dat het iets langer zou duren en hadden daarom nog tijd zat om naar de andere kant van Vinales te rijden waar je kunt wandelen. Daar aangekomen werden we aangesproken door een soort guard die ons vroeg of we een excursie wilden doen en indien ja, te voet of op het paard.

We hebben gekozen voor de wandeling.

De guard bracht ons naar onze gids die redelijk engels sprak. Als eerste zijn we naar een soort van kwekerij gelopen. Daar werd van alles verbouwd, koffiebonen, mango’s, bananen, kool, uien en wat al niet meer. We hebben een hele uitleg gekregen over het hele groeiproces van de koffiebonen tot en met het branden ervan. Voordat we weggingen hebben we nog een kopje koffie gekregen van eigen bonen.

Daarna verder gewandeld op naar de sigarenplantage. Het is een vrij kleine plantage en de eigenaar maakt zelf de sigaren. 90% dient hij af te staan aan de staat en 10% mag hij houden voor eigengebruik. Daarna heeft hij uitgelegd hoe sigaren gemaakt worden en dit ook voorgedaan. We hebben privé voorstelling gekregen, erg leuk en interessant.

Na deze uitleg zijn we nog een stuk tegen de berg omhoog gelopen om over de hele vallei heen te kunnen kijken. Dit was het einde van de excursie en zijn we terug naar de auto gelopen.

Nog niet halverwege op de terugweg begon het lichtelijk te regenen. Ja hoor, Marjanne is weer op vakantie. Ik had de gids al bij het begin gewaarschuwd dat die kans erin zat toen de zon achter de wolken was gegaan, hij lachte en zei dat het wel droog zou blijven, niet dus.

Nu heb ik al diverse malen met bewoners van Cuba gesproken over het leven hier en of er geen behoefte is aan meer dan Cuba alleen. De meeste mensen zeiden dat Cuba alles is en dat ze niet weg zouden willen. De staat zorgt voor bijna alles en ze zijn tevreden met wat ze hebben. Onze huidige landlady is getrouwd en haar man werkt al 2 jaar in Amerika om geld te verdienen om het huis af te bouwen. Hij heeft een permit voor 5 jaar en probeert deze nu voor zijn vrouw en zoon te krijgen. Zij wil wel weg maar niet naar Amerika. De gids van vandaag heeft 3 kinderen waarvan er 1 in Houston woont, zijn zoon vond Cuba “te klein” en is zijn geluk elders gaan zoeken, vaders is het daar niet mee eens. Zijn zoon laat zien dat hij nu een auto heeft en geld, vaders zegt dan: maar je familie is hier en meer waard dan je auto en geld. Nu zie je je broers en vader en moeder niet meer.

Voor beide partijen valt iets te zeggen. Door de bank genomen zijn de mensen hier tevreden met wat ze hebben en wat ze krijgen het is, volgens hun, hier toch een soort van verzorggings staat.

We hadden besloten om hierna direct te gaan eten. Eerst de auto bij onze B&B gebracht en wandelend naar het restaurant gegaan. We zaten nog niet te eten en het ging regenen en stortregenen. Dit hield best lang aan. Toen het uiteindelijk droog werd zijn we snel naar de B&B teruggelopen maar helaas, toch redelijk verzopen aangekomen.

Morgen vertrekken we bijtijds naar Cienfiego.